Doei spulletjes, tot snel.

Weekoverzicht – Elke vrijdag vat ik mijn week samen. Zo neem ik jullie mee in mijn laatste avonturen voordat ik naar Curaçao verhuis. 

Afgelopen weekend hebben we heel hard door moeten werken om alles op tijd ingepakt te krijgen. En we waren dan ook op het nippertje op tijd klaar om alles in dozen te krijgen. Wat hebben we toch veel zooi verzameld de laatste jaren.

Zaterdag vierden we ook nog Sinterklaas met mijn schoonfamilie. Daar zijn nog een aantal kindjes die geloven, dus super leuk. Daarna alvast afscheid genomen van 1 zus van m’n vriend en al onze neefjes en nichtjes. Zij denken elke keer dat ze ons nooooit meer gaan zien, als we naar Curaçao gaan. Zo zielig. Maar geloof me, zo makkelijk komen jullie niet van ons af hoor haha. We komen elk jaar een keertje op bezoek.

Zondag weer vroeg op om door te gaan met inpakken en checken of we écht alles ingepakt hebben. Je zou maar iets belangrijks over het hoofd zien.. Vroeg op de avond kwam nog 1 van mijn beste vriendinnetjes langs. Eigenlijk zou ze morgen nog komen, maar ik ga morgen naar mijn nichtje die net uit het ziekenhuis is. Helaas heb ik niet naar het ziekenhuis kunnen gaan om haar te bezoeken omdat ze in Groningen lag, en Groningen is bijna net zo ver als Curaçao. Maar de operatie is goed gegaan en ze is nu al weer thuis dus we hoeven gelukkig niet helemaal naar de andere kant van de wereld te rijden morgen. Het afscheid van mijn vriendin was wel best zwaar. En ik mocht niet huilen – zo lastig! – want ik had me net dik in de make-up gezet omdat ik daarna nog op stap ging.

Zondag nacht was ik nog samen met 2 hele goede vriendinnen wezen stappen. Ik wilde graag nog 1 laatste keer met z’n drietjes lekker heel de nacht dansen. We waren naar Mondial – een discotheek in Zuid Limburg – geweest en het was echt geweldig. Deze avondjes ga ik zo missen.

^^ Party hardy.

Maandag ochtend toen ik thuis kwam van het stappen – ja, ik doe gewoon net alsof ik nog 18 ben – kon ik nog maar een uurtje slapen want.. Ze kwamen onze meubels inpakken! Dan begint het echt heel dichtbij te komen. Eind van de middag toen die mannen weer weg gingen was alles ingepakt. Heel de kamer stond bomvol met alles. We zijn toen maar buiten de deur wezen eten. Sushi it was.. En weetje ik moet echt even reclame maken. Voor de mensen die in Helmond sushi gaan eten, Masaki is véél leuker en lekkerder dan Mojo. Toen we gingen, kregen we nog een fles wijn cadeau. Zo lief vind ik dat.

^^ Al onze spulletjes, klaar om geladen te worden.

Dinsdag kwamen ze weer terug van het verhuis bedrijf, maar dit keer met een container. Al onze spulletjes werden ingeladen. En wat ging dat snel zeg. Binnen anderhalf uur was het klaar. Alles zat in de container. En als die dan wegrijdt dan is dat toch best wel raar. Daar gaan al onze spullen dan.

^^ Doei spulletjes, tot snel. 

En toen was ons huis leeg. Oké niet helemaal, maar toch voelt het raar aan zo’n bijna leeg huis. We wonen deze week nog wel gewoon hier. Op zolder staat nog mijn oude slaapbank waar we op slapen. Dus we slapen nu weer op het zelfde bed als toen we elkaar net leerden kennen en ik ook in dit huis woonde. Toen nog bij m’n ouders. En onze werkruimte is er ook nog gewoon, omdat die spullen allemaal van de zaak zijn, dus er valt ook nog gewoon te werken hier. Dus het is best te doen om hier nog te zitten. De woensdag en donderdag heb ik alles wat nog in huis stond weggedaan en de boel schoongemaakt. Dat is heel wat minder werk als er niets instaat haha.

Donderdag was papa jarig dus ’s avonds zijn we met mijn ouders een hapje gaan eten en daarna zijn verjaardag gevierd met de familie. Ook hier weer afscheid genomen van iedereen. Behalve van papa en mama dan, want die zien we nog wel een paar keer. En we zijn daar blijven slapen, want de slaapbank is toch niet al te best voor m’n rug.

Vandaag ga ik mijn koffer maar eens inpakken want overmorgen is het al zover. Gek eigenlijk, overmorgen gaan we al. Zo voelt het helemaal niet. Ik voel ook helemaal niks geen spanning ofzo. Wel heb ik er heel veel zin in. Toen ik vanmorgen buiten kwam en weer die grijze lucht en regen zag, was ik maar weer al te blij dat ik overmorgen dit gewoon allemaal achter kan laten.

Ik heb nu echt zo’n gevoel dat ik ook van jullie afscheid moet nemen, omdat ik weg ga en dit mijn laatste blog vanuit Nederland is. Maar dat hoeft helemaal niet, want ik blijf natuurlijk gewoon doorschrijven. Volgende week is hier gewoon weer een weekoverzicht. Maar dan vanuit Curaçao. Ik hoop dat jullie mijn ‘wilde avonturen’ blijven volgen.

Tot volgende week, en een heel fijn weekend!