Hoe het is om weer alleen te zijn.

stranden curacao

Ondertussen zijn Mike en ik al weer ruim 2 weken uit elkaar. En hoe is dat nu, om weer alleen te zijn. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het wel fijn vindt. Lekker rustig. Niemand die aan mijn hoofd zeurt haha. En gewoon weer kan doen wat ik zelf leuk vindt zonder rekening te hoeven houden met anderen.

Nu klinkt dat best wel dramatisch en alsof ik helemaal geen rekening wil houden met iemand anders. Maar ik merk gewoon sinds ik weer alleen ben dat ik eigenlijk heel veel voor een ander deed zonder rekening met mezelf te houden. We waren gewoon te verschillend. Te verschillende opvoeding gehad. Verschillende normen en waarden. Verschillende interesses.

Wat ik vooral heel erg gemist heb is gezelligheid. Ik ben echt een gezelligheidsmens. Ik hou van happy hours. Van bbq’s op het strand. En leuke dingen met vrienden doen. En dat is dan ook wat ik afgelopen 2 weken gedaan heb. Weer afgesproken met meiden onder elkaar. Dagjes strand en happy hours. Mijn ouders waren hier. En toen zij naar huis gingen kwam 1 van mijn beste Curacao vriedinnetjes hier op vakantie. We maakten leuke plannen. Zo gaan we een dagje naar klein en zelfs kitesurfen. Dat laatste nog nooit gedaan, en ik ben als de dood dat ik straks achter dat ding de lucht in vlieg. Maar heej, ik ben ook ooit uit een vliegtuig gesprongen, dus dit ga ik ook gewoon doen.

Verder bestonden mijn 2 weken als single uiteraard niet alleen uit fijne dingen. Want eiland-meisje zou eiland-meisje niet zijn als er niks kapot zou gaan. Zo ging mijn auto dus stuk. Midden op de brug. Mijn grootste nachtmerrie werd werkelijkheid. Hij haalde net het hoogste punt en toen kon ik hem naar beneden laten rollen. Hij haalde net net de parkeerplek in Otrabanda. Gelukkig kwamen er geen auto’s bij de stoplichten.

Daardoor kon ik helaas ook de kinderen niet ophalen in het weekend. Dat vond ik dan wel weer erg jammer. Je mist ze toch wel, na bijna 2 jaar voor ze gezorgd te hebben. Maar dat gaan we komend weekend lekker goed maken. Lekker samen naar het strand. Pizza eten. Tenminste als de maribomba’s (wespen) eens wegblijven uit de barbeque, anders moet ik iets anders verzinnen. Die beesten maken daar de hele tijd nestjes in. En een filmpje kijken.

Gelukkig heb ik nu weer een auto. Heb een nieuwe gekocht. Ofja, eigenlijk papa en mama, want het zijn niet al te beste tijden financieel gezien. Hopelijk is heel dat corona gedoe snel voorbij en komen er snel weer veel toeristen. Mijn oude moet ik nu nog verkopen. Dus als iemand nog interesse heeft in een auto die niet rijdt, neem even contact op. Dan gaan we even kijken, hij staat nog langs de weg in Otrabanda, dus je hoeft niet eens helemaal naar Bandabou te komen.

Nu we het toch over Bandabou hebben.. Ik heb een beetje zitten twijfelen of ik hier wel wil blijven. Bandabou is heerlijk. Maar iedereen doet altijd alsof het de andere kant van de wereld is. En als je alleen bent wil je toch wel wat vaker de gezelligheid opzoeken. Toch heb ik besloten om hier te blijven. Ik heb echt zo’n chill huis, dat wil ik gewoon niet opgeven. Ook heb ik hier ruimte voor alle 4 de honden. Want die heb ik allemaal gehouden. Vond Mike prima. De kinderen mocht ik niet houden, maar de honden wel. Dusja, helemaal alleen ben ik niet.

Zo nu zijn jullie ook weer op de hoogte. Hoe gaat met jullie?

stranden curacao

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *