3 jaartjes geleden stond ik deze dag op Schiphol. Samen met vrienden en familie. Verdriet omdat je mensen achter laat. Maar blijdschap dat het dan eindelijk zover is. Een nieuw hoofdstuk in mijn leven ging beginnen.
Wat is de tijd ongelooflijk snel gegaan. Ik kan het bijna niet geloven dat ik hier al weer 3 jaar woon. Zo voelt het ook helemaal niet. Soms vind ik de tijd ook een beetje te snel gaan. Maarja dat krijg je als je fun hebt.
afgelopen jaren is er flink wat veranderd en ook heel wat gebeurd. Hele leuke dingen, zo zit ik nu eindelijk weer in een leuke woning waar ik me thuis voel. Na 3 keer verhuizen is dat best prettig. Mijn eerste woning was heel leuk, maar te duur voor mij alleen. De woning erna was niets, en zodra mijn contract was afgelopen ben ik deze woning tegen gekomen, en ben ik meteen verhuisd. Ik denk dat ik op dit plekje wel even blijf zitten. tenzij ik ineens heel rijk word, dan verhuis ik naar een huisje aan het water.
Ik heb leuk werk. Ik doe veel leuke dingen. En heb geweldige mensen om mij heen. Strandjes en zonsondergangen vervelen nog steeds niet. En de happy hours en dans avondjes vind ik ook nog steeds heerlijk.
Er zijn helaas ook minder leuke dingen gebeurd, met als diepte punt toch wel mijn beste vriendinnetje Akira die vergiftigd was. Nog steeds weet ik niet hoe en waarom en door wie. Waarschijnlijk zal ik daar ook nooit achter komen.
De vraag die hier het meest gesteld wordt, als je nieuwe mensen leert kennen, is toch wel ‘hoelang blijf je nog hier?’. Ik heb werkelijk waar geen idee. Naar Nederland terug gaan zal ik nooit vrijwillig doen. Maar of ik altijd hier blijf.. wie weet. Tot nu toe vind ik het heerlijk wonen op deze rots, en heb ik totaal niet de behoefte om weg te gaan. Ik blijf hier voorlopig nog wel. Dushi bida.
3 reacties
Super om te lezen dat je je zo voelt na 3 jaar. Ik heb me altijd thuis gevoeld op Curaçao en het is raar om heimwee te voelen, maar niet voor de plek waar je bent opgegroeid.
Nu mijn vriend bijna 6 jaar in Nederland woont is de tijd aangebroken om naar Curacao te gaan.
Ik hoop voor de winter weer begint hahaha
Hallo, eerst en vooral wil ik je proficiat wensen met je blog.. gewoonweg fantastisch!
Ik heb me helemaal herkend in je beschrijving.. dat gevoel dat je toch niet op de juiste plek bent, dat je ergens ver weg, in de zon (!) beter zou passen..
Ik hoop dat ik een dag in jouw schoenen zal staan!
Wat ik me toch afvraag is, na vele artikels te hebben gelezen over het emigreren naar de Antille, waarom men vertrekt met het gedacht terug te keren of dat het maar tijdelijk is.
Als men bv. gaat zoeken naar “emigreren naar spanje of Italië” lees je nooit “tijdelijk”, “voor hoe lang”..
Men gaat er vanuit dat de migratie definitief is.
Waarom geldt dit niet voor Curacao?
Dit is althans het gevoel dat ik er bij krijg.
Waarom vragen de mensen je daar uberhaupt hoe lang je daar nog blijft?
master bo ta!