Laatst ben ik 2 weekjes in Nederland geweest. Er even tussenuit. Al had ik liever een ander land gekozen als vakantie land, mijn familie en vrienden wonen wel daar. Dus het werd Nederland. En m’n ouders sponsorden mijn ticket. Ze wilden namelijk dat de hele familie bij elkaar zou zijn op de dag dat ze 35 jaar getrouwd waren. Dus mijn broertje en ik naar Nederland. En vanuit daar vrijwel meteen door naar de Ardennen. Ze hadden namelijk een huisje gehuurd daar waar we met z’n allen inclusief honden – oke, niet die van mij, dat zou een beetje teveel van het goede worden – zouden verblijven voor een lang weekend. Hartstikke leuk geweest. Daarna nog een weekje in Nederland wat vrienden bezocht. En uiteraard geshopt. Goed geshopt, de koffer ging nog maar net dicht. En voor de rest vooral lekker uitgerust.
Wat me opviel na 3 en half jaar op een Caribisch eiland gewoond te hebben.
Dat het in Sambil – shoppingcenter – eigenlijk helemaal niet zo koud is. Jonges er kwam rook uit mijn mond toen ik buiten kwam op Schiphol. In mijn herinneringen was dat alleen in de winter zo.
Dat het dan een paar dagen later lekker 30 graden is
Dat er oranje knipperende lichtjes op auto’s zitten en je die moet gebruiken als je af wil slaan. Dat een oranje stoplicht betekend dat je moet stoppen in plaats van gas geven. Dat de wegen zo lekker rijden. Om er vervolgens maar 50 te mogen. En dat je je daar ook gewoon aan houdt, want hallo flitspalen. Hopelijk deze keer geen boete #fingers-crossed.
Dat mensen je een beetje vreemd aankijken als je met je pinpas in je hand staat te wachten tot ze hem aannemen. Mag je lekker zelf doen.
Dat het van Bandabou naar de stad eigenlijk helemaal niet zo ver rijden is. En de file op de Caracasbaaiweg valt eigenlijk ook wel mee.
Dat sommige dingen hier echt belachelijk duur zijn. En dat shoppen in Nederland veel leuker is.
Dat het om 9 uur in de avond aanvoelt alsof het 4 uur s’middags is en je het zonnetje nog in je nek voelt branden. Dat je na het avond eten uit een restaurant komt en je je heel even afvraagt of je nu was dineren of was lunchen.
Dat mensen gewoon gaan fietsen als het regent. Ik dacht nog, zie je niet dat het regent.. Maar toen dacht ik weer aan al die keren dat ik zelf door de regen gefietst heb.
Dat er nergens rotzooi ligt. Mensen zouden hier ook eens hun zooi op moeten ruimen.
Dat de honden zo mooi en vooral divers zijn. Hier allemaal lelijke – grapje Akira, Jason, Isa en Bella – westpointers.
Dat je elke dag het weerbericht moet kijken voor je je aankleed. Staan je teenslippers van de dag ervoor nog klaar, blijkt het ineens 10 graden kouder te zijn.
Dat dingen in Nederland toch wel een stukje beter geregeld zijn. Maar dat het leven op Curacao een heel stuk aangenamer is. En dat ik toch wel weer heel blij was om weer lekker naar huis te gaan. I’m a Caribean girl.
Het was leuk geweest, maar 2 weekjes Nederland waren weer lang genoeg en het echte vakantie gevoel heb ik lekker hier op m’n fijne eilandje wat ik mijn thuis mag noemen.
