In de ochtend als eerste op het strand zijn. Heerlijk die rust en de mooie omgeving zonder mensen. Alle krabbetjes die nog ongestoord rondwarrelen. Een varken die even komt kijken of er nog iets te halen valt. Het geluid van de golven en verder niets.
Een stukje omrijden zodat je langs de flamingo’s komt op weg naar huis. Gewoon omdat het kan. Even die mooie roze vogels aanschouwen vanuit de auto. Prachtig.
Na al die tijd weer bij een happy hour te staan, mensen zien dansen en lol hebben met elkaar. Gewoon lekker zoals voorheen.
Als mijn hondjes zo leuk aan het spelen zijn met elkaar. Ik heb er nu 4 en het zijn zulke leukerds. Tenminste als ze niks slopen. Maar als zij blij zijn, dan ben ik blij.
Als ik me weer besef op wat voor mooi eiland ik ben. En dat gewoon mijn thuis mag noemen. Zelfs na ruim 5 jaar is dat nog steeds af en toe onwerkelijk.
Als ik mooie opdrachten binnenkrijg. Ik hou van mijn werk. Het feit dat ik van mijn hobby mijn werk heb kunnen maken alleen al is een geluksmomentje. En elke keer als er weer een gave opdracht binnenkomt wordt ik blij.
Nieuwe mensen ontmoeten. Dat vind ik het mooie aan het eiland. Je komt makkelijk en snel met nieuwe mensen in contact. En dat is leuk.
Altijd maar die lekker warme temperaturen. Het hele jaar door op slippers kunnen leven. Het verveelt nooit en ik wordt gewoon heel erg gelukkig van het zonnetje.
Hoe mooi het eiland nu wel niet is. Het is altijd wel mooi, maar nu – na al die regen van afgelopen maanden – is het eiland zo mooi groen. En ik heb ook nog eens het geluk dat ik vanaf mijn porch daar mooi uitzicht op heb.