Ooit plaatste ik hier elke week een blog over wat ik die week gedaan had. Ik ben hier toen mee gestopt omdat het toch – hoe leuk mijn leven ook is – een beetje eentonig werd. Maar ik dacht dat het nu wel weer eens tijd zou zijn voor een update over mijn leventje hier op Curacao. Er hebben namelijk weer heel wat veranderingen plaats gevonden.
Ik weet eigenlijk niet eens meer wanneer ik voor het laatste heb geschreven, maar het is al een tijdje geleden. Toen ik nog in mn uppie in Veeris woonde. Heerlijke woning was dat hoor, ik heb daar met een plezier een jaartje gewoond. Hij is nu beschikbaar, dus zoek je nog een nieuwbouw-appartement in de buurt van Sambil voor een leuke prijs dan stuur me maar even een berichtje. Toen ik in Julianadorp woonde wilde ik daar zo graag weg. Maar met 2 honden en een hoop meubels – die ik niet weg wil doen – is het lastig iets te vinden. In ieder geval om iets te vinden wat ik ook kan betalen in mijn eentje.
^^ Wat een schatjes waren dit toch.
Helaas zijn allebei mijn hondjes dood gegaan. Van Akira heb ik toen hier wel verteld. Zij was vergiftigd. Nu bijna een jaar later weet ik nog steeds niet hoe en waarom. Waarschijnlijk kom ik daar ook nooit meer achter. Een paar maandjes geleden is mijn andere hondje ook dood gegaan. Hij was sinds ik hem uit het asiel had gehaald toen ik hier net kwam wonen al niet topfit. Altijd bang geweest en vorig jaar bleek dat hij karpattenziekte had. Waarschijnlijk al zolang ik hem heb. Dat was uiteindelijk genezen, maar hij bleef heel dun. Toen op een ochtend hij moest overgeven en zelfs geen kaas meer at (normaal deed hij een moord voor kaas), heb ik de dierenarts gebeld. Diezelfde dag heb ik hem langs gebracht. Na een bloedtest bleek hij leverfalen te hebben. Hij moest blijven en aan het infuus. De dag erna was er nog geen verbetering. Hij was zo zielig. De dierenarts zou nog 1 infuus proberen en mocht er dan nog geen verbetering in zijn dan zouden we hem in laten slapen. Helaas was er geen vooruitgang..
Toen Akira dood ging had ik een nieuw pupje gehaald. Deze heet ook Akira. Ja, ik ben heel origineel met mijn honden namen. Voor haar was mijn huis te klein. Die wilde graag rond rennen. Toen binky dood ging heb ik van mijn vriend een Chihuahua gekregen. Zijn ouders hadden puppy’s en die waren zo schattig.
^^ De nieuwe Akira.
^^ Yakita op het strand.
Ja jullie lezen het goed, naast nieuwe hondjes heb ik ook een nieuwe vriend. Na 2 jaar vrijgezel te zijn geweest, en bijna te hebben geaccepteerd dat er geen normale mannen hier rond lopen kwam ik mijn droomman tegen. Hij wil graag anoniem blijven, dus ik ga niet teveel vertellen. Maar hij is de leukste, liefste, grappigste en mooiste man van Curacao. En van mij nu. Sinds deze maand zijn we gaan samen wonen. Wij en onze hondjes.
^^ Onze doggies. Jason heet de middelste.
We wilden op Bandabou gaan wonen. Hij woonde daar al en ik heb ook altijd van die kant van het eiland gehouden. De mooie strandjes om de hoek. Uitzicht op de heuvels. De rust. Heerlijk. We gingen opzoek. Maar Bandabou is niet heel makkelijk om iets leuks te vinden. Er staat namelijk niet veel online. Ik zag een heel mooi huis bij barber, dus ik was langs gegaan. het telefoon nummer van de eigenaar geregeld via de buurman. Maar helaas mochten er geen honden binnen. En mijn hondjes slapen wel binnen.
Op Marktplaats zagen we een huis vlakbij Soto. De foto’s waren niet zo mooi, maar ik stuurde het toch door naar m’n vriend. Hij wilde wel kijken. Toen we gingen kijken waren we positief verrast. Het uitzicht was echt geweldig. 360 graden uitzicht over de heuvels van Bandabou. En de woning was echt zoveel mooier als op de foto’s. Echt ruim met een enorme keuken. Misschien ga ik dan eindelijk weer koken na een jaar tegenover sambil – met z’n foodcourt – te hebben gewoond. En een heerlijke porch. De woning staat bovenop een heuvel en er waait altijd een lekker windje. ’s Avonds draag ik weer een trui omdat het fris is. Airco’s zijn niet nodig, want met de ramen open is het gewoon koud ’s nachts.
^^ De zonsondergang vanaf de porch.
We wonen er nu ruim een week. Verhuizen zelf vind ik dan altijd weer wat minder. Alles weer inpakken. Voor de 4e keer in 3 en een half jaar tijd. Regelen dat de spullen verhuisd worden. Dat doen we hier op Curacao gewoon met een grote pickup. 2 keertjes rijden en alle meubels stonden in ons nieuwe huis.
^^ Alles staat weer op z’n plek.
De 2e dag dat we er woonden kwam mijn vader op bezoek. Hij had een weekje vakantie geboekt want ik had nu toch een logeerkamer. Die week hebben we ook nog veel in de woning gedaan en nu is eigenlijk alles klaar en netjes. We moeten alleen nog een salontafel en 2 eetkamerstoelen halen. En buiten willen we het een beetje mooi maken. In ieder geval een klein stukje, want de hele tuin is geen doen. Die is enorm. Wat de hondjes dan weer heerlijk vinden. In mijn vorige huis liep Akira altijd weg, wat ik ook deed, ze vond altijd een manier om weg te komen. Hier kan ik de poort gewoon open laten staan en ze blijft thuis. Daarnaast heb ik ook veel genoten van mn vrije tijd. Samen met papa hebben we veel mooie strandjes bezocht en lekker wezen eten. Weer even een kleine mini vakantie. Dat blijft heerlijk hier. Het blijft me verbazen dat je na al die jaren nog steeds écht een vakantie gevoel kan hebben.
^^ Dagje Cas Abou.
^^ Even een drankje doen bij Landhuis Klein Santa Martha.
^^ Een dagje Grote Knip tot de zon onder ging.
Voor nu is het weer even genoeg, maar ik ben van plan weer wat vaker wat te schrijven hier, want nu schrijf ik wel erg weinig. Tot de volgende keer en een fijne dag gewenst.
ps; Het leven is nog hopi dushi hier.
