In je uppie naar Curaçao

Zoals jullie al hebben kunnen lezen zit mijn broertje momenteel een jaar in Curaçao. Hij gaat daar een jaartje werken als kok. Hij doet hier zijn verhaal. Want hoe is dat nu om helemaal in je 1tje naar een vreemd land te vertrekken. Toch moeilijker dan die in eerste instantie gedacht had.

Bon dia,

Mijn eerste ervaring alleen op Curaçao.

Tijdje geleden ben ik samen met mijn ouders op vakantie geweest in Curaçao, ik ging vooral mee om te solliciteren omdat ik wist dat ik er ging werken. In augustus was de planning om te gaan en wij waren er in april. We zaten natuurlijk in een heel mooi appartement, en op een super goede locatie om te solliciteren. Al vlug kom je erachter dat het leven hier helemaal anders is, altijd zon, zee en een trager leven. Op vakantie ben ik bij verschillende restaurants langs geweest op zoek naar een baan als kok. Ze zochten overal wel een kok maar dan wel per direct en niet 3 maanden later. Ook had ik mijn werkkleren bij om eventueel een dag mee te draaien en ja hoor dat kon ik ook meteen doen. Dit beviel me helaas niet en ben er toen ook mee gestopt om weer vakantie te vieren. Daarna ben ik weer naar huis gegaan zonder resultaat.

Eenmaal thuis heb ik nog enkele sollicitatie mails weggedaan. Hier kreeg ik geen reactie op en heb toen besloten om gewoon mijn ticket te kopen en alles te regelen en er gewoon heen te gaan. Ineens kreeg ik positief bericht dat ze wel wilden dat ik kwam werken. Heb toen een paar skype gesprekken gehad en dit klonk allemaal goed.

Dan moet er nog veel meer geregeld worden dan alleen je werk. Ik dacht op het begin, ik koop mijn ticket en dan ben ik klaar maar hier komt veel meer bij kijken. uiteindelijk heb ik alles geregeld en een huisje geregeld op de gok dat het goed was.

Dan ben je ineens op Curacao en begint het echte avontuur. Door de vertraging was mijn taxi al weg..

Dan mocht ik eindelijk vertrekken naar Curaçao, dit was al heel moeilijk omdat ik iedereen om wie ik gaf achter moest laten. Vooral op het vliegveld zelf ga je dat pas merken als je helemaal alleen bent. Nou kwam ik op het vliegveld en zag ik meteen dat ik 3 uur vertraging had. Een heel goed begin dus. De vlucht viel uiteindelijk mee en was maar 1,5 uur later geland als geplant. Dan ben je ineens op Curacao en begint het echte avontuur. Een taxi zou mij ophalen maar omdat we vertraging hadden was hij alweer weg, na een paar telefoontjes van 2 euro per minuut was hij dus toch nog redelijk snel gekomen. Ik had het geluk dat er bekende mensen uit mijn buurt in het vliegtuig zaten.

Je voelt je eenzaam en alleen. 

Uiteindelijk ben ik naar mijn huisje gebracht, ik had een kamer geboekt in een studentenhuis op een perfecte locatie. Nou ik kom op mijn kamer en denk meteen pfff dit is niet wat ik in gedachte had, dus een grote tegenvaller en meteen de gedachte van wat doe ik hier. Uiteindelijk ben ik maar ergens gaan eten en daarna te bed gegaan. Toen ik wakker werd hadden 2 huisgenoten toevallig vrij en daar heb ik meteen ongeveer de hele dag mee opgetrokken. Wij zitten nu met 6 in het huis. Maar de 1e dag was dus wel redelijk goed verlopen. Dag erna word ik wakker en iedereen is werken, en dan denk je wat moet ik toch gaan doen. Je voelt je eenzaam en alleen. Ik moest dus mezelf maar gaan vermaken en ben zo her en der maar op terrasjes gaan zitten om koffie te drinken en wat eten enz. Savonds ben ik nog steeds alleen en ben maar de kroeg in gegaan waar ik de dag van te voren was met mijn huisgenoot, nu was het toch anders want ik was alleen.

Ik ben nu toch hier, dus waarom zou ik er niet van genieten. 

Nu heb ik toch wel al een paar dingen kunnen doen als mijn huisgenoten thuis waren, maar ben toch nog steeds veel alleen geweest omdat ik hier verder helemaal niemand ken. Heb de 3e dag veel op internet gezeten om een auto en een nieuw huisje te regelen, vele mails gestuurd her en der omdat ik zo snel mogelijk een ander huisje wilde terwijl ik hier eigenlijk 2 maanden aan vast zit. uiteindelijk is dit nu mijn 4e dag en ben overdag weer helemaal alleen geweest. Nu had ik al andere gedachten en dacht ik ben nu toch hier dus waarom zou ik er niet van genieten. En heb lekker bij het water gelegen en zo toch een topdag gehad. Heb geregeld dat ik een grotere kamer krijg als mijn huisgenoot weggaat en hier ben ik heel blij om en heb weer zin om in het huis te blijven, mede door de prachtige locatie.

nou dit was zo´n beetje mijn eerste ervaring hier en vanaf dag 4 wordt het dus steeds leuker en raak je er steeds meer aan gewent. Waarom zou ik ook klagen als je hier altijd zon, zee, strand en feest hebt. Het leven is heerlijk buiten en nu de warmste tijd van het jaar, en normaal heb ik een hekel aan in de zon zitten maar zelfs dat gaat hier prima. Morgen heb ik mijn eerste werkdag en leer ik dus weer nieuwe mensen kennen. Per dag wordt het leven hier dus een stukje beter. Moet nog wel heel veel dingen regelen maar je hebt hier tijd zat. Zeker weten dat ik hier een hele mooie tijd ga hebben!

hajje

Willen jullie op de hoogte blijven. En zijn jullie ook zo benieuwd hoe hij zich over een tijdje voelt? Of alles nog helemaal goed gaat komen? Volg eiland-meisje dan op facebook, en je zal up to date blijven!

Klik hier als je benieuwd bent naar mijn verhaal over de emigratie?