Er zit weer een tijdje tussen mijn laatste blog en deze. Ondertussen zitten we ook weer in Lockdown helaas. Maar de weken voor de lockdown waren hopi dushi.
Zoals jullie weten uit mijn vorige blog.. Ben ik dus weer alleen. En dat bevalt me eerlijk gezegd nog steeds heel erg goed. Ik heb het er ook wel van genomen hoor. Alles wat ik afgelopen jaren gemist heb, heb ik dubbel en dwars ingehaald. 1 Van mijn beste vriendinnetjes – Carib Cherique (ben je blij dat ik je nu genoemd heb?) – was op het eiland voor 3 weken en het was weer zoals vanouds. We hebben lekker veel leuke en ook gekke dingen gedaan.
Zo zijn we een dagje heerlijk naar Klein Curacao geweest met de Mermaid. Dat was echt zo’n fijne dag. Lees er alles over in deze blog.
We zijn een middagje wezen kitesurfen. Onze 1e les was dat, dus dat was wel even spannend. Maar ook dat was weer heel erg leuk. En ook daar heb ik een blog over geschreven, voor het geval je dat ook een keer wil proberen.
Het is ook echt een heel leuk plekje om gewoon eens langs te gaan, ook al ga je niet kitesurfen. Het is bij Sint Jorisbaai.
We zijn ook nog even gaan schieten. Ik had dat al een keer eerder gedaan, en vond dat toen ook zo gaaf. Dus dat wilde ik wel nog een keer doen. Dit keer mochten we ook met veel meer verschillende wapens schieten. Echt super vet.
Tegenwoordig loop ik ook vaak in de ochtend even naar het strand. Het is zo’n 20 minuutjes lopen vanaf mijn huis, en het is fijn om zo de dag te beginnen. En een beetje beweging is misschien ook wel goed voor mij. Yakita vind het iig heerlijk op het strand, dus ik neem haar vaak mee. Ik ben meestal toch al weg voor de eerste strandgasten komen
Laatste weekjes ook nog bij de nodige happy hours geweest. Dat heb ik toch wel heel erg gemist hoor. Gezellig met vrienden een drankje drinken met de voetjes in het zand, een bright in de hand, en de zon die langzaam de Caribische zee inzakt. Nieuwe mensen leren kennen, en bijkletsen met oude bekende. Wat zal ik dit de komende tijd weer missen zeg. Gelukkig heeft het toch nog de laatste weekjes gewoon gekunnen.
Veel restaurants hadden ook hele leuke deals. Waardoor je voor een klein prijsje heerlijk kon uiteten. Eten is namelijk ook 1 van mijn hobby’s.
Afgelopen tijd bestond natuurlijk niet alleen uit gezelligheid. Er moest natuurlijk ook gewoon gewerkt worden. Gelukkig kwamen er ondanks dat er niet zoveel toeristen op het eiland zijn, toch nog best wat opdrachten binnen. En je weet zelf, voor mijn werk kom ik op de mooiste plekjes. Mooie strandjes, mooie vakantie huizen en in de mooiste hotels. En als 1 van de klanten dan een mojito aanbied tussendoor zeg ik daar natuurlijk geen nee tegen. Ik hou van mijn werk, en hoop dat ik ondanks de lockdown toch nog wat opdrachten kan krijgen op de dagen dat ik mag rijden.
Als je dit soort stoelen tegenkomt, dan moet je daar toch gewoon een foto mee maken. Dit bleek achteraf ook het laatste weekend voor de lockdown te zijn. Wisten we toen nog niet, maar een vermoeden van dat de maatregelen aangescherpt zouden worden hadden we wel. Dus nog maar even extra hard genoten.
Dag erna hadden we een bbq met dit geweldige uitzicht. Was ook weer hopi gezellig, maar ik had een gevoel dat ik op tijd naar huis moest gaan i.v.m. de avondklok, en wat bleek, mijn gevoel had gelijk. Controle op de weg naar Westpunt. 1 minuut over 9 stonden ze er hoor. Gelukkig kreeg ik geen boete omdat ik de eerste was die avond.
Zondag zijn we met een klein groepje gaan varen. Ook al weer 1 van mijn hobby’s. Echt, ik vind het zo fijn op een boot. Het was ook echt heel gezellig en alsof de dag nog niet mooi genoeg was, mochten we ook nog op de jetski.
De weg terug naar huis verliep iets minder mooi. Mijn tank was leeg, dus ik wilde tanken. Maar net voor mijn neus draait de man van het tankstation zijn bonnetje uit, en zei dat hij gesloten was. Ik kon bij de paal pinnen. Maarja, die palen werken maar met pasjes van 1 bank. En laat ik nou net niet die bank hebben. De 2 tankstations erna waren ook al dicht. Dus ik maar naar 1tje gereden die best wel groot is, en aan iedereen daar gevraagd of iemand kon betalen met de pas voor mij. ik bood zelfs extra geld. Ik was echt wanhopig. Zo klonk ik waarschijnlijk ook haha. Maar helaas niemand kon me helpen. Naar nog 1 tankstation gereden.. ook dicht, ook niemand die kon pinnen. Ik was ook niet de enige met dat probleem, er stonden meer mensen die ook niet konden tanken. Gelukkig was mijn schoonzusje thuis en had zijn wel de juiste bankpas. En ik had ook nog geluk dat ze om de hoek wonen, want de tank was ondertussen leeg leeg.
De dag erna was het de dag van de persconferentie. Ik had verwacht dat het niet best zou zijn, maar een complete lockdown inclusief plachi di dia ( dat wil zeggen dat je alleen maar 2 dagen – afhankelijk van je kenteken – op straat mag ) had ik toch niet zien aankomen. Echt balen ook weer. Gelukkig ging hij wel pas 2 dagen erna in. Dus die dag nog even genoten van de vrijheid en lekker wezen uiteten. Het werd sushi aan het strand.
Dinsdag was de laatste dag dat we konden gaan en staan waar we wilden. Dus nu het nog kon zijn we met wat meiden lekker buiten de deur wezen ontbijten. Dat was heerlijk. Daarna nog even de stad in. En ook maar meteen mijn autobelasting betaald. Ik had namelijk laatst wel heel erg geluk dat ik geen boete had, want behalve na de avondklok had ik dus ook nog niet mijn belasting betaald. Dat geluk ga ik waarschijnlijk geen 2e keer krijgen.
De 1e dag van de lockdown was helemaal zo slecht nog niet. In de ochtend ben ik even met yakita gaan wandelen. En eindelijk ging ze eens mooi zitten voor de foto. ‘S middags heb ik de kinderen uit school gehaald, en hebben we hier een fijn middagje gehad. Even gezwommen. Spelletjes gedaan. Boekjes gelezen. En toen was het al weer tijd om ze terug te brengen.
De komende weken zal het wel allemaal een stuk minder leuk en gezellig worden. Laten we maar gewoon hopen dat het snel voorbij is. Veel sterkte iedereen die nu weer zonder werk/inkomen zit. En beterschap voor iedereen die ziek is.
Ayo dushi’s.
