Nederland – Curacao

Ik ben weer terug op mijn geliefde eilandje. Terug op Curacao. Na een kleine week Nederland voelt het goed om weer lekker in een jurkje buiten te kunnen lopen. Niet 2 jassen aan te hoeven. En de zon weer te voelen. In die 6 dagen heb ik welgeteld 20 minuten zonlicht gezien.

Na bijna anderhalf jaar niet in Nederland geweest te zijn was het wel bijzonder om weer voet te zetten in dat landje waar ik altijd gewoond heb. Het dorp te zien waar ik opgegroeid ben. Waar dus vrijwel niets veranderd is. Weer te shoppen in de stad waar ik bijna wekelijks ging shoppen. Lunchen in een tentje waar ik vele keren geluncht heb. Jaren geleden, maar het voelde alsof ik er een maand geleden nog gezeten had.

Vrienden te zien die ik anderhalf jaar niet gezien heb. Alsof ik niet weggeweest was. Alsof ik daar een paar weken geleden ook nog gewoon aan tafel zat. Toch veranderen dingen wel. Mensen verhuizen, krijgen kinderen en gaan samenwonen. Maar het gevoel, dat is nog altijd het zelfde. Goede vrienden blijven goede vrienden. Hoelang je ze ook niet ziet of spreekt. Als je weer samen bent is het als van ouds. Gezellig en vertrouwd.

Na bijna anderhalf jaar mijn familie weer te zien. Papa en Mama zie ik nog enigszins regelmatig, aangezien ze nog al eens hier komen. Maar de rest had ik lang niet meer gezien. Sommige vorige keer dat ik op vakantie was. Sommige toen ik er nog woonde. Maar met kerst kwamen we allemaal samen. Niets veranderd. Behalve dat mijn kleine neefjes en nichtjes niet meer mijn kleine neefjes en nichtjes zijn.

Er waren ook dingen die me opvielen. Ondanks ik pas 2 jaar weg ben, vergeet je toch snel hoe het daar allemaal gaat

Dat er mensen buiten komen met slecht weer. Als het hier regent, wacht je gewoon tot het droog is. Dan maar een kwartier te laat.

Dat mensen zich aan de verkeersregels houden vond ik ook heel bizar om te zien, terwijl het eigenlijk heel normaal zou moeten zijn.

Dat als je naar de wc gaat, je schrikt van de koude toiletbril.

Je een half uur onder de douche blijft staan omdat het water zo lekker warm is.

Het bij mensen thuis afspreken, en daar ook blijven de hele dag/avond, in plaats van op openbare plekken afspreken. 

Het van te voren afspreken wat, waar en met wie je wat gaat doen. Hier bedenk ik meestal pas de dag zelf wat ik ga doen.

Onder dekentjes zitten op de bank.

Je eerst helemaal dik aankleden voor je de deur uit gaat. Zo koud.

De enorme drukte in de stad, alsof alles gratis is.   

En ja hoor, dat pinpasje. Je moet dat ding er zelf door heen halen.

2 afspraken op 1 avond plannen omdat ze in de zelfde stad wonen, ook al is het aan de andere kant. Hier doen we alsof de andere kant van de stad de andere kant van de wereld is. ‘Jan Thiel? Nee joh, veel te ver.. laten we in punda afspreken.’ 

Wat verbaasd jou als je op vakantie bent in Nederland?