Mag ik jullie voorstellen aan mijn nieuwe gastblogger.. Mark van der Panne van de website naarcuracao.com gaat maandelijks een artikel schrijven op mijn blog. Hij neemt ons mee naar zijn avonturen in Curaçao.

Mark is online marketeer bij anwb.nl, en heeft zijn beroep gecombineerd met zijn liefde voor Curaçao door het opzetten van zijn website, wat in korte tijd is uitgegroeid tot één van de grootste online platforms van Nederland over emigratie en vakantie naar Curaçao.

Mark en ik zullen de komende tijd als gastblogger schijven voor elkaars website over onze Curaçao-avonturen.

Gaan we? We gaan!

Zo af en toe vertellen we aan iemand over ons sabbatical op Curaçao met onze drie kleine kinderen, en als eerste reactie krijgen we meestal bewonderende complimenten dat we dit gedaan hebben, “… en zeker met drie kleine kinderen” is dan ook altijd nog de toevoeging. Is het dan zo’n enorme operatie om met een gezin een sabbatical te gaan doen op Curaçao? Veel denken van wel, maar uit ervaring weten wij dat het echt makkelijk en goed te doen is!

Hoe het begon…

O.K., eerst even voorstellen. Ik ben Mark, getrouwd met Miranda. We zijn de ouders van Max, Stijn en Charlotte en we wonen en werken in Den Haag. Het is bij ons een drukte zoals het bij elk jong gezin een drukte is en alles bij elkaar hebben we een prima leventje.
Het was een zondagmiddag midden december 2012 en we kwamen bij van een druk weekend. Miranda zag op Facebook een berichtje voorbij komen van een vriendin van haar die op Curaçao woont en die een vakantiebaantje aanbod voor een paar maanden. Voor de grap riep ze “Ik kan een baan krijgen op Curaçao, zullen we?”, “Ja, morgen direct vertrekken!” was mijn reactie en na een korte glimlach gingen we allebei weer verder met ons eigen ding. Toch bleef het -blijkbaar- bij ons allebei knagen, en na 10 minuten begonnen we er toch weer over. “Waarom eigenlijk niet?” was al snel de insteek, en nog diezelfde avond zaten we allebei druk achter de laptop op zoek naar allerlei informatie over een sabbatical naar Curaçao.

Argumenten voor en tegen

Natuurlijk werden we die eerste paar dagen heen-en-weer geslingerd tussen allerlei argumenten om wel of om juist niet te gaan. Maar al snel kregen we de houding dat voor elk argument om niet te gaan wel een oplossing te vinden was, en elk argument om wel te gaan gaf ons nog meer energie om alles uit te zoeken. In een latere blogpost zal ik nog wel terugkomen op de details van de argumenten voor en tegen, maar uiteindelijk waren we er snel uit om alle emotionele argumenten (voor en tegen) voorlopig te negeren en ons te richten op de praktische zaken, of het überhaupt mogelijk zou zijn om te gaan.

Verkenningsreis

Wat we -achteraf- als zeer zinvol hebben ervaren, is dat we half januari op ‘verkenningsreis’ zijn gegaan. Zonder kinderen een weekje naar Curaçao en vooral niet teveel aan het strand gaan liggen. Afspraken met makelaars en recruiters, scholen bezoeken, woonwijken verkennen en gewoon het eiland rondrijden om uit te zoeken of we hier een jaartje zouden willen en kunnen wonen.

De knoop doorhakken

Na terugkomst van onze verkenningsreis hebben we alle voors & tegens afgewogen, en kwam het er op neer dat er eigenlijk maar één aspect was dat ons tegen zou kunnen houden: de school van Max. Max zou op Curaçao naar groep 3 moeten, en belangrijk jaar waarin hij zou leren lezen en schrijven. We wilden alleen gaan als we voor Max een goede Nederlandstalige school zouden vinden, én wat ook meespeelde was dat hij na terugkomst in Nederland weer gewoon op zijn oude vertrouwde school terug zou kunnen komen. Dat laatste was snel geregeld, maar een goede Nederlandstalige basisschool op Curaçao vinden was minder eenvoudig. De reguliere Nederlandstalige scholen op Curaçao hebben een flinke wachtlijst en voor één jaartje kun je het vergeten dat je er tussenkomt. Er zijn enkele Nederlandstalige privé-scholen op Curaçao, maar die zitten eigenlijk ook altijd snel vol en kosten maandelijks een paar honderd euro. Maar uiteindelijk bleek ook hierbij dat onze verkenningsreis een goede actie was geweest, en konden we een plek voor Max regelen op Klein College, een populaire privé-school in de wijk Salina.

We gaan!

Nou de school voor Max geregeld was konden we gaan! Natuurlijk moest er echt nog wel van alles geregeld worden qua woning en werk, maar dat was allemaal wel te overzien en zou geen belemmering kunnen worden. Hoe dat allemaal ook uit zou pakken, er zou wel een oplossing voor komen die acceptabel zou zijn voor ons.
Het was eind januari, en na een maand uitzoeken hebben we de knoop doorgehakt: we gaan er echt voor! Planning: in augustus vertrekken we, 9 maanden later in april komen we weer terug. Althans, dat wordt het plan. Maar gelukkig stonden we er redelijk flexibel in: als het op een klein drama zou uitlopen (bv. omdat de kinderen de warmte totaal niet zouden trekken) zouden we gewoon eerder terug komen. En als het écht goed zou bevallen, zouden we ook zomaar voor een paar jaar op Curaçao kunnen blijven.

Ons sabbatical

De komende weken zal ik in dit blog op eiland-meisje.nl jullie meenemen in de hoogte- en dieptepunten van ons avontuur. Voor de eerste nieuwsgierigheid: Ja, we zij gegaan, en ja, het is heerlijk geweest. En toch zijn we volgens planning gewoon na 9 maanden weer terug naar Nederland gekomen. Wil je meer weten over onze ervaringen? Over hoe wij Curaçao ervaren hebben en waarom we de keuze hebben gemaakt om toch niet op Curaçao te gaan wonen? Binnenkort volgt een nieuwe blogpost, tot dan!

Ayo!
Mark

Mocht je nu echt niet kunnen wachten.. Dan kun je natuurlijk ook terecht op zijn website, waar alles al te vinden is over hun sabbatical op Curaçao.